Dans Etme İsteği

  Akıl-arzu çıkmazında önemli olan akılla özneyi bulup ardından kendini arzuların boyundurluğuna bırakmak derdim ya...

  Yalnızca arzuların hükmettiği bir bedene hapsetmiş durumdayım yaşamı. Oysa arzular;

                                                                                      sonsuz,
                                                                                            arsız,
                                                                                               ahlâksız...

  Beden ise zaten sonlu, arzuların aksine. Üstelik arlı ve ahlâklı olmalı, toplum denen organizmanın içinde yer bulabilmek için kendine...

                                                                             Dokunabilmek
                                                                                    görebilmek
                                                                                       ve hissedebilmek arzusu...

                                                                          Ve tüm bunların karşısında toplum...

...

  Parçalardan oluşan bütün nasıl olur da parçalara bu kadar yabancı olabilir..?

  Ve parçalar bütünün boyundurluğunda;
                         kendi oluşturdukları bütünün...

  Bazen, toplumun pranga vurduğu tüm bu değerlere rağmen, tüm köreltme çabalarına rağmen;
             
           << Bir şey olur... >>

İsmi,
   cismi,
       rengi;
           Yok!

  Bir müzik dinlediğinde nerden geldiğini bilmediğin dans etme arzusu gibi bir şey... Bütünün tüm baskılarına rağmen; parçanın "kendi olması", tüm pamuk tıkamalara rağmen; dans etme isteği...

              dokun
                 -abilme
              his
                 -edebilme
              gör
                 -ebilme
                          arzusu... 

Ve gayrısı;
yârin gül kokusu...

Herkesin dans etmek istediği bir müzik olabilir,
                                    ben bu müziği <<yaşıyorum>> ... 


Sevgiyle kalın...