Çarşıda annesini kaybeden bir çocuk gibiyim ben şimdi
Bunca kalabalıkta sizi arıyor ellerim
Ve tıpkı annesini kaybeden o çocuk gibi
Sizin dışınızdaki herkes
Zarar verecek sanki bana
Ama aynı zamanda mütemadiyen
Bir medet umuyorum o kalabalıktan
Biri gelir de yerinizi söyler diye
Siz bilir misiniz?
Size zarar vereceğinden korktuğunuz şeyden
Umarsızca medet umma çaresizliğinden haberiniz var mı sizin?
Gözlerinin içine bakıyorum onca kalabalığın
Oysa kimsenin umurunda değilim belki
Kimse kaybolduğumun farkında bile değil
Yokluğumdan, sizi aradığımdan bir haber
Siz ise domatesinizi tarttırıyor olabilirsiniz bir tezgahta
Veya fasulyanın iyisini arıyorsunuzdur.
Bense bu ihtimalde, bir sebzeye ihtiyaç duymanızdan
Daha az aklınızı kurcalıyor olmamın hüznünü yaşıyorum.
Diğer ihtimaller ise çok daha hüzünlü
Hiç tahayyül etmek istemeyeceğimiz neviden
Bu bizim hüznümüzdür
Oysa biliyorum
En geç eve dönmeye karar verdiğinizde farkedeceksiniz
yokluğumu
En geç eve dönmeye karar verdiğinizde...
En geç eve...
Ekim/2017, Beyoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder