bir akşam ansızın çık gel
n'olursun
yatağa sinmiş kokun beni terk etmeden gel
gülüşün odamın içinde yankılanıyorken gel
bir akşam ansızın çık gel
n'olursun
yatakta bıraktığın çukur seni bekliyorken gel
sonbaharı devirmeden gel
kapımı çal
her gün giriyormuş gibi gir içeri
yokluğun hiç olmamış gibi gir.
gel
dokunduğun yerden parmak izlerin silinmeden gel
çiçekler susamadan gel de
masamın üzeri tozlanmadan gel
n'olursun
bir akşam ansızın çık gel
varlığına alıştırdın,
yokluğunla sınama beni
n'olursun
Eylül, 2015
