Zafere Dair

Korkunç ellerinle bastırıp yaranı 
                              dudaklarını kanatarak 
                              dayanılmakta ağrıya. 
Gayri çıplak ve merhametsiz 
                               bir çığlık oldu ümid... 
Ve zafer 
       artık hiçbir şeyi affetmeyecek kadar 
                                tırnakla sökülüp koparılacaktır... 

Günler ağır. 
Günler ölüm haberleriyle geliyor. 
Düşman haşin 
                      zalim 
                               ve kurnaz. 
Ölüyor çarpışarak insanlarımız 
- halbuki nasıl da hakketmişlerdi yaşamayı - 
ölüyor insanlarımız 
                     - ne kadar çok - 
sanki şarkılar ve bayraklarla 
                 bir bayram günü nümayişe çıktılar 
                                             öyle genç 
                                                   ve fütursuz... 

Günler ağır. 
Günler ölüm haberleriyle geliyor. 
En güzel dünyaları 
                             yaktık ellerimizle 
ve gözümüzde kaybettik ağlamayı: 
bizi bir parça hazin ve dimdik bırakıp 
                                  gözyaşlarımız gittiler 
ve bundan dolayı 
                 biz unuttuk bağışlamayı... 

Varılacak yere 
                kan içinde varılacaktır. 
Ve zafer 
          artık hiçbir şeyi affetmeyecek kadar 
                                   tırnakla sökülüp 
                                               koparılacaktır...

.

ÖZLEM

Bir gece, 
Gecede bir uyku.. 

Uykunun içinde ben.. 

Uyuyorum, 

Uykudayım,

Yanımda sen.

Uykumun içinde bir rüya, 

Rüyamda bir gece, 

Gecede ben.. 

Bir yere gidiyorum, 

Delice.. 

Aklımda sen. 

Ben seni seviyorum, 

Gizlice.. 

El-pençe duruyorum, 

Yüzüne bakıyorum, 

Söylemeden, 

Tek hece. 

Seni yitiriyorum 

Çok karanlık bir anda.. 

Birden uyanıyorum, 

Bakıyorum aydınlık; 

Uyuyorsun yanımda. 

Güzelce...

Özdemir Asaf